Shkruan Leonardo Nika
Më mungon
Unë e di që do një tjetër
Prapë zemra më rreh për ty
Për mua dielli lind
Dhe perendon bashkë me ty
Shkon një një ditë
Dhe vjen një tjetër
Ti për mua je një brengë e vjetër
Dhe nuk të ndërroj me asnjë tjetër
Më mugon buzëqeshja jote
Ashtu si dielli i kësaj bote
Sa të madhe e kam dashurinë
Mund ta pyesësh perendinë
Ç’do natë me zotin bisedoj
I them për ty që të dashuroj
Mbetësh ylli i jetës sime
Kaq thellë je futur në zemrën time
Mungesa jote po më çmënd
Në bregun e të detit shkruaj emrin tënd
S’e nuk dua të të harroj
Kaq shumë të dashuroj
Edhe pse s’të shoh me sy
Në heshtje lutem për ty
Përmes vargjeve të kujtoj
S’e nuk mundem të të harroj
Kur mbi varrin tim
Të filloj punimi
Kur mbi varrin tim të më vihet kurora
As atëhere s’do them të harrova
