Shkruan Kreshnik Marku
Izidori është ati i fundit i Kishës në Perëndim. Mbi jetën e tij nuk dihet shumë. Ishte vëlla i shën Leandrit, kryeipeshkëv i Seviles. Pas vdekjes së tij, Izidori e mori detyrën e tij. Isidori ishte orator i madh. Pati rast të jetë udhëheqës i mbledhjes së katërt nacionale në Toledo në vitin 633. Dëshira e tij e flakët ishte që të pasurohej sa më tepër me njohuri romake dhe ato t`iu jepte brezave të rinj. Me punime të ndryshme në këtë lëmi nuk u shërbye vetëm për vete, por u shërbeu edhe të tjerëve.
Veprat
Zanafilla ose Fillimi në njëzet vëllime. Këtë vepër Izidori e shkroi pak para vdekjes. Këtu është e shënuar etimologjia e botës antike si p. sh.
De gramatica,
De retorica et dialectica,
De quattur disciplinis mathematicis,
De medicina etj.
Veprat tjera kanë të bëjnë me çështje fetare, të cilat janë mbi fenë katolike, mbi rregullat e eremitëve etj.
Izidori konsiderohet si hero i Kishës në Spanjë. U kanonizua në vitin 1598, ndërsa Inocenti papë e shpalli si Mësues të Kishës në vitin 1722. Isidori ishte burrë i mendimit dhe lëvizjeve. Deshi t`i mbetet besnik te vjetrës duke qenë i vetëdijshëm se duhet të adaptohet edhe në rrethanat e jetës që ishin në shekullin e mesëm.
