Shkruan Leonardo Nika
Pabesinë e kanë gjak
Në këtë moment më lindi ideja
Të shkruaj ca vargje për familjen (Rrugeja)
Dhe kur më vjen mua frymëzimi
Dridhet lindja dhe perendimi
Si poet jam më i miri
Sonte më dha zemër (Shekspiri)
Kam diçka sonte në mëndje
Ndaj më kushtoni pak vëmëndje
Kam kuptuar dhe konstatuar
Disa spiuna të maskuar
Që shtiren si miq në familjen (Rrugeja)
Ah mor zot si nuk i vret rrufeja
25 marsi është ditë gëzimi
Por këto spiuna është ditë mallkimi
Shumë urrejtje paskeni pasur
O të pabesë dhe cipë plasur
Familja (Rrugeja) me shpirt ju fton
Por ju të pabesë jeni me mision
Bëni gjasme sikur i doni
Por ju sulmoni dhe provokoni
Familja (Rrugeja) ju fton në gëzime
Dhe ju bëni provokime
Ju të pabesë mundoheni kot
Se syrit tim nuk i shpëtoni dot
Unë i shoh gjërat me detajë
Ju s’ka mortje që tu shpërlajë
Ju tinzarë dhe dredharakë
Nuk jeni trima por frikacakë
Jeni skutha të djallëzuar
Që veç rrini duke përgjuar
Si imoralë ju vëzhgoni
Nga këmbët e grave ju shikoni
Ju kam kuptuar dhe psikologjisur
Jeni ordinerë dhe brekë grisur
Mbani vesh more plehra
Me ju nuk flliqet as kolera
Po ju përgjigjem more bastardë
Me monedhë të barabartë
Me aq sa shkrova e keni hak
S’e pabasinë e keni në gjak.
