Shkruan Veronikë Shkreli Pepushaj
Herët me parë, mbaj mend njerëz të turrur….
Mbaj mend rrugët te zbrazëta qe mungonin makinat.
Fëmijë që ecnin rrugës turma turma për në shkollë.
Asokohe, shpeshherë artoporlante që tingulli i tyre shkonte largë, qe u bënin jehonë, dalluesve e prodhimeve.
Mbërritjet e rezultateve dhe korrja e suksesit te PPShsë.
Ehh.
Festa që i festonin fshehurazi.
Po, pantallona me dy a tre ngjyra nga t’arnuarit,
Njerëz, komuniste dhe t’deklasuar.
Fjala e tej latuar.
Te rinjë qe ju pritej ëndrra ne mes.
Gezimi kthehet, në një të trishtë.
Mbaj mend atëherë, që, u rregjistrua në vitin e pare, ishte shend e verë me shokët e klasës.
Fillon shkolla, shkon ditën e parë e t’dytë, po e treta shumë e zymtë, pasi thirret ai emër, nga një X mësues, dhe i thotë, me zë të belbëzuar, duhet të shkosh ne shpi se është mbushur numri.
14 vjecari, merr cantën, dhe i vetëm niset për në shpi, me sytë e perlotur, pasi ndarja nga shoket e keputi…..
Atëhere mendoi që të vazhdojnë shkollën e natës, por, edhe ktu persëri ishte mbushur numri, sepse ashtu donte sekretari i partise, se asajë kohe.
Ky fëmi po mërzitej qe po ndahej nga shokët, por ky nuk dinte, se aty po i ndanin fatin, arrogantet e pacipe, maskarenje e paskrupullt.
Pasi të dy prindërit e tijë ishin rritur jetimë, ngaqë, partia ne pushtet ua kishte pushkatu prindërit e tyre.
Njëri nga keta, nuk mësoi kurrë, të thërrasin babë, pasi sa kishte ardhë në jetë.
Dhe ishin gjyshërit e atijë djalit që ju fshi emri nga shkolla e mesme.
Dhe kjo arrogancë e maskarallek paska qenë shumë jetëgjatë, u përcoll deri në ditët e sotme, që fatkeqësisht shqiptarët po i mbajnë në kurrizë këta njerëz që se bënë shtetin kurrë shtet me ligje, e funksional, ashtu sic kemi vendet tjera për rreth nesh.
Kur nji shteti i mungon drejtesia, c’ka mund te shkojnë për fill.
Këtu vetëm po tallen me njerzit, e mbushin dhogaritë për vete.
Nuk shihet gjë tjetër.
C’ka po u mesim ne qafë, toka që shihen bosh, shtepi bosh, po dhe vendin po e kthejnë në bosh.
A mund ta quajmë funksionim te ligjit, që i jepet vula e nje partie dy-tre personave, kjo është me plot gojën tallje.
Përse po bën kjo muuu e madhe?
O njerëz more, thirreni mendjen e kthehuni perballë ketijë populli, dhe jepjani cezarit atë cka është e tijë.
Kthehuni e shiheni Shqiperinë si një vend, ku duhet te jetohet e punohet si në të gjitha shtetet europiane.
Kapeni ligjin e vendoseni ne vendin e vet, lejojeni funksionimin e shtetit ligjor.
Iku jeta e ketije njerezimi duke pritur more, e ju as nje hap te duhur s’po e vendosni qe te ngjese.
Me fjalore namuzqare, paraqiteni ndër kuvende televizive si me te mençurit e vullnetmirët e ketijë vendi.
Deri me tani veçse lesheli keni ende.
Parajsa e ferrit te gjalle per secilin.
Qe ne kete forme qe na serviren deri me tani, e frigshme se ende rrugetoni kesisoj
Zot na ruaj nga keta.
Që mos qoftë e thënë, te vazhdojnë këtë rruge me gjatë, qe vetëm “vret”
