Shkruan Ndue Lazri
Gëzuar 8 Marsin, amore mio!
Planet dashurie
Kur të njoha ty, zbulova një planet të ri,
ndonëse astronom nuk kam qenë asnjëherë,
papritur m’u shfaqe nuk di nga ç’yllësi,
dhe në çast i harrova gjithë yjet e tjerë.
Hyre në orbitën time me hiret e tua,
e s’pata nevojë për teleskop e observatorë,
për të zbuluar planetin e bukur grua,
mjaftoi të shetisnim parqeve dorë për dorë.
Mjaftoi t’i gdhija netët bashkë me ty,
e diellin ta përshëndesnim tek dilte mbi rrëpirë,
të ta ndjeja lotin e brishtë në sy,
në çaste gëzimi a në moment të vështirë.
Ti erdhe tek unë, planet dashurie,
me kostalacione lulesh, me shpirtin e gjerë,
dëshiroj të të fal një det lumturie,
por ti meriton universin e tërë.
Sot
Sot nuk më mjaftojnë lulet
për të të sjellë pranverën,
nuk më mjaftojnë zogjtë
që stinën kanë zgjuar,
do i kërkoja Da Vinçit
të pikturonte për ty erën,
do i kërkoja Shopenit
një nokturn të pashkruar.
Do të të dhuroja burimin
që shushurin në lëndinë,
për të treguar jetën
që rrjedh brenda teje,
edhe kur dimri në pyll
pisha e ahe i ngrin
e akulli brigjet
i ka veshur me heje.
Sepse ti je dita e re
që ende nuk ka gdhirë,
je udhëtimi i bukur
që ende s’kemi bërë,
je gota e verës rubin
që pret për t’u pirë,
je ëndrra e ëmbël
që s’mbaron asnjëherë.
