Shkruan Veronike Shkreli Pepushaj
Në gjenez
Atje ndër narrativa tretur,
Fluturon mbi harbimin e dallgëve,
Ato thumbojnë njëra tjetrën,
Qe t’i plasin bregut oshtimën.
Dhe ndjekin ritin e kthimit mbrapsht,
E rrokin njëra tjetrën deri në kataklizëm,
Edhe se përplasen, zëri din të hesht,
Vazhdojnë e i treten thellësirës.
Shkojnë në gjenezë e gjejnë çlodhje,
Ku u lindën dhe u maturuan,
Ky lloj i transformimit mondan,
Ku jetëson kundërshtia me të pakundërshtueshmën.








