Shkruan Zef Ndreka
Kënga “Rrjedh në këngë e ligjërime” nuk është thjesht një krijim muzikor, por një gur themeli në ndërgjegjen kulturore dhe shpirtërore të kombit shqiptar. Ajo mishëron në mënyrë të përsosur fuqinë e fjalës poetike, thellësinë e melodisë klasike dhe madhështinë e një interpretimi që prek zemrën e çdo shqiptari.
Tre kolosë – një vepër e pavdekshme:
* Vaçe Zela, zëri i artë i Shqipërisë, e kthen çdo varg në emocion, çdo notë në jetë, duke e bërë këngën të ngjitet përtej kufijve të kohës. Me timbrin e saj të ngrohtë e plot ndjenjë, ajo nuk këndon, por rrëfen dhe lutet përmes këngës.
*Feim Ibrahimi, kompozitori me shpirt simfonik, i dha këngës një ndjeshmëri të rrallë artistike. Muzika e tij mbart hijeshi klasike, pasuri harmonike dhe një thellësi që të përfshin me solemnitet.
*Gjok Beci, poeti i ndjenjës së kthjellët dhe figurës së pasur, përmes vargjeve të tij solli jo vetëm një tekst, por një ligjëratë shpirtërore, ku historia, krenaria dhe dhimbja kombëtare gërshetohen mjeshtërisht.
“Rrjedh në këngë e ligjërime” është si një himn shpirtëror, ku ndërthuren loti dhe lavdia, gjuha e bukur shqipe dhe dashuria për atdheun. Është një thesar që na përkujton se arti i vërtetë nuk harrohet kurrë, sepse rrjedh, siç thotë edhe titulli, në zemrat tona.
Një kryevepër që lartëson shpirtin shqiptar.
Një bashkëpunim që do të mbetet përjetësisht në piedestalin e artit tonë kombëtar.
