Shkruan Zef Ndreka
Ishte koha kur nga mëndafshi i një parashute të vjetër, mund të lindnin histori që kishin qëllim të zgjasnin gjithë jetën. Ishin vitët e luftës së dytë botërore.
Në vitin 1944, majori i atëhershëm Claude, ende beqar, ishte një pilot amerikan B-29 gjatë Luftës së Dytë Botërore. Fatkeqësisht, ndërsa përpiqej të kthehej në shtëpi, motorri i tij mori flakë pas një bombardimi në Yowata të Japonisë.
Klaude, si shoqëruesit e tij, duhej të largohej nga avioni. Dhe ai e bëri, natyrisht me parashutë.
Kjo copë ingranaggi jo vetëm që e lejoi atë të shpëtonte nga avioni para se të shpërthente, por ishte jashtëzakonisht e gjithanshme.
Në fakt, kur zbriti në Kinë, Claude kaloi natën duke u shëruar nga i ftohti falë parashutës, të cilën e përdori edhe për të mbështjellë plagët e tij nga rënia në shkëmbinj.
Të nesërmen, ai dhe shoqëruesit e tij u sollën të sigurtë në shtëpi në Shtetët e Bashkuara dhe Claude mori parashutën me vete.
Në fund të luftës, filloi të dilte me një shoqe fëmijërie, Ruth, dhe në vitin 1947 Claude më në fund vendosi ti propozobte asaj. Dhe ai e bëri propozimin në një mënyrë mjaft origjinale.
Në vend të unazës, ai iu paraqit Ruthit duke mbajtur parashutën që I kishte shpëtuar jetën, dhe ai tha: “Unë dua që ju të bëni një fustan nusërie prej tij”. Dhe Ruth, krijoi një fustan nusërie madhështore.
Pasi i solli fat çiftit dhe i bekoi me një Martesana që zgjatib 49 vjet, fustani i dasmës me parashutë është i ekspozuar sot në Muzeun e Historisë Amerikane të Institucionit Smithsonian, Washington, USA.
