E djathta ekstreme e Francës është në pozicionin kryesues pas raundit të parë të zgjedhjeve parlamentare që konfirmoi dominimin e tyre në politikën franceze dhe i solli në portat e pushtetit.
Mbështetësit e Tubimit Kombëtar kundër imigracionit të Marine Le Pen brohoritën kur ajo tha se “blloku makronist i presidentit është zhdukur plotësisht”.
Tubimi Kombëtar ishte në rrugën e duhur për të fituar 33.2% të votave, me një aleancë të krahut të majtë nga pas me 28.1% dhe me aleancën e Macron pas me 21%.
“Unë synoj të jem kryeministër për të gjithë francezët, nëse francezët na japin votat e tyre,” tha lideri 28-vjeçar i partisë Tubimi Kombëtar, Jordan Bardella.
Asnjëherë më parë e djathta ekstreme nuk e ka fituar raundin e parë të zgjedhjeve parlamentare franceze. Fakti i thjeshtë që është bërë i mundur është historik, thotë komentatori veteran Alain Duhamel.
Ajo që Marine Le Pen dhe Jordan Bardella duan është një shumicë absolute prej 289 vendesh në Asamblenë Kombëtare me 577 vende.
Parashikimet për vendet në balotazhin e raundit të dytë të së dielës së ardhshme sugjerojnë se ata mund të dështojnë.
Pa një shumicë absolute, Franca do të ketë një parlament të varur dhe Tubimi Kombëtar nuk do të jetë në gjendje të zbatojë planet e tij për emigracionin, uljen e taksave dhe ligjin dhe rendin.
Nuk kishte nevojë që Emmanuel Macron t’i thërriste këto zgjedhje, por pas fitores së Tubimit Kombëtar në zgjedhjet evropiane ai tha se ishte “zgjidhja më e përgjegjshme”.
Por ishte një bast kumari që tani kërcënon të kthejë rendin politik përmbys.
Pjesëmarrja ishte më e larta për një raund të parë parlamentar që nga viti 1997, duke reflektuar natyrën kryesore të një votimi që erdhi pas një fushate të shpejtë prej gati tre javësh.
Tashmë pas raundit të parë, 39 deputetë të Tubimit Kombëtar janë zgjedhur duke fituar më shumë se gjysmën e votave, ndërsa 32 janë zgjedhur për Frontin e Ri Popullor të majtë.
Qindra votues të krahut të majtë u mblodhën në Place de la Republique në Paris për të shprehur zemërimin dhe tronditjen e tyre për suksesin e Tubimit Kombëtar.
Presidenti Macron la të fliste kryeministrin e tij, Gabriel Attal, por ai lëshoi një deklaratë, duke thënë se kishte ardhur koha për një “aleancë të gjerë, qartësisht demokratike dhe republikane për raundin e dytë”.
Ndërsa liderët e tjerë iu drejtuan mbështetësve brohoritës, z. Attal bëri një fjalim të shkurtër dhe solemn jashtë rezidencës së tij në Hôtel Matignon.
“Asnjë votë nuk duhet të shkojë për Tubimin Kombëtar”, deklaroi ai. “Piketat janë të qarta – për të parandaluar që Tubimi Kombëtar të ketë një shumicë absolute.”
Por, “një gjë është e sigurt,” u shpreh Jean-Luc Mélenchon, lideri gërryes i Francës së Papërkulur, “z. Attal nuk do të jetë më kryeministër”.
E tiaj është partia më radikale nga partitë e majta që përbëjnë Frontin e Ri Popullor, i cili përfundoi pak pas Tubimit Kombëtar. Megjithatë, ai u pajtua me kryeministrin që Tubimi Kombëtar nuk duhet t’i marrë asnjë votë më shumë.
