Cullak…

Shkruan Veronike Shkreli Pepushaj

Cullak…

U tret e përhumbur,
deri perversitet asht tkurr,
nuk e ndiejnë e se duan
apo, nuk jetoi kurr?

Jo, jo, ajo ishte
e lumtur deri në çdo skutë,
përkëdhelej e u përcjell
e ndër breza u ruajt.

E nuk mbahet mend
t’vjetrit e sajë,
ku e gjetën e lanë
breza me rrallë.

Sot u harrua, e braktisen
Ashtu e mendojnë,
Jetojnë në modernizëm
E lanë që të shkojë.

U zhveshën cullak
kështu, pëlqehet jeta,
petk i dal jasht llojit
aty ku humbet e vërteta.